| Муаллиф: | Закариёи Розӣ |
| Ношир: | «Адиб» |
| Саҳифа: | 153 |
| Соли нашр: | 1989 |
| Навъи файл | |
| Ҳаҷми файл: | 1,46 Мб |
Гирифтани китоб
Гирифтанд: 113 нафар
|
Дар бораи китоб:
Олими шаҳири тоҷик, яке аз ситораҳои пурҷилои фарҳангу тамаддуни асрҳои IX—X Закариёи Розӣ дар ин рисола ба ҷавонону наврасон хислатҳои ҳамидаи инсонӣ — иффат, сидқу сафо, покизагии ахлоқ, накӯкорӣ ва накӯном зистанро бо ақоиду афкори муътамади илмӣ баён намудааст ва онро метавон дастури пурарзиши зиндагӣ номид.
