| Муаллиф: | Атахон Сайфуллоев |
| Ношир: | «Адиб» |
| Саҳифа: | 320 |
| Соли нашр: | 2013 |
| Навъи файл: | |
| Ҳаҷми файл: | 1,73 Мб |
Гирифтани китоб
Гирифтанд: 24 нафар
|
|
Дар бораи китоб:
Заҳматҳои бисёрсолаи мунаққиди маъруфи тоҷик Атахон Сай фуллоев дар ҷодаи нақди адабӣ басо пурсамаранд. Касоне, ки рӯзгору фаъолияташонро ба риштаи фанҳои филологӣ бахшидаанд, аз фаъолияти ибратбахши касбӣ, заршиносиву саррофӣ ва назари некашон ба оянда хуб огоҳанд.
Маҷмӯаи ҳозира, ки аз андешаҳои мунаққид бар осори назму наср ва драматургияи Нависандаи халқии Тоҷикистон Меҳмон Бахтӣ фароҳам омадааст, ба эҳтироми 80-умин солгарди зодрӯзи до нишманди маъруф интишор меёбад.
Дар бораи муаллиф:
Зиндагинома
Атахон Сайфуллоев факултаи филологияи тоҷики ДДОЛ ба номи С.М.Кировро хатм кардааст (1954). Аспиранти ДДОД ба номи Т.Г.Шевченко (1955-1958), ходими калони илмии ПЗА АИ ҶШС Тоҷикистон (1958-1965), мудири кафедраи адабиёти тоҷики ДДОЛ ба номи С.М.Киров (1965-1968), котиби садорати ИН ҶШС Тоҷикистон (1968-73), докторанти Академияи улуми ҷомеашиносии назди КМ ХКИШ (1973-1975) сармухаррири сарредаксияи илмии Энсиклопедияи советии тоҷик (1975-85), ходими пешбар ва сарходими илмии ПЗА АИ ҶШС Тоҷикистон(1985-1989), директори Донишкадаи марказии такмили маҳорати муаллимони ҶТ (1989-90), мудири шуъбаи хамкори бо ташкилотхои чамъиятию сиёси ва муносибатхои миллии КМ ХК Тоҷикистон (1990-91), раиси Кумитаи давлатии телевизион ва радиои Тоҷикистон (1991-92), котиби масъули шуъбаи суғдии ИН Тоҷикистон (1993-2002), мудири кафедраи адабиёти муосири тоҷик (аз с.1995), ҳамзамон раиси Шӯрои Ҳаракати ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон дар в.Суғд (1997-2007), муовини раиси Шӯрои мазкур (аз с.2007), сармуҳаррири маҷаллаи илмӣ, адабӣ ва ҷамъиятии “Паёми Суғд (аз с.2002).
Эҷодиёт
Муаллифи бештар аз 1000 асару мақолаҳои илмӣ, аз ҷумла тадқиқотҳои таърихӣ-адабӣ доир ба эҷодиёти Камоли Хуҷандӣ, Т.Асирӣ, С.Айнӣ, М.Турсунзода, Ҳ.Карим, Ҷ.Икромӣ, Р.Ҷалил, А.Шукуҳӣ, Ф.Мухаммадиев, П.Толис ва дигарон, ҳамчунин проблемаи таъсири мутакобилаи адабиётҳои миллиро ба тадқиқ гирифтааст. Яке аз муаллифони асари шашҷилдаи «Таърихи адабиёти шӯравии тоҷик» ва «Таърихи адабиёти сермиллати шӯравӣ» (Маскав), муаллифи повест ва очеркҳои бадеӣ, тарчумони романи С.Баруздин «Такрори дарсҳои гузашта», очеркҳои М.Котов ва тадқиқоти Г.Ломидзе «Оҳанги интернатсионалӣ дар адабиёти шурави» мебошад. Як силсила мақолаҳояш дар Маскав, Киев, Минск, Алмаато, Бишкек, Тошканд ва Афғонистон ба чоп расида, қисме аз онҳо ба забонҳои англисӣ, фаронсавӣ, олмонӣ, испанӣ тарҷума шудаанд. Таҳти рохбарии С. ҳафт нафар рисолаи номзадӣ дифоъ кардаанд.
Осор
- Романи устод Садриддин Айни “Дохунда”. – Д., 1966;
- Тафаккур ва образ. – Д., 1968;
- Меридианы поэзии. – Д., 1971;
- Мирзо Турсунзода. – Д., 1983;
- Дӯстии халқҳо – дӯстии адабиётҳо. – Д., 1975;
- Проблемы взаимодействия литератур. – Д., 1976;
- В единстве и родстве. – Д., 1989;
- Президент Эмомали Рахмонов. – М., 2000 (бо хаммуаллиф);
- Халқаҳои пайванди адабӣ. – Хуҷанд, 2003;
- Фуруғи маънавият. – Хуҷанд, 2005;
- Уфуқҳои тозаи наср. – Д., 2006;
- Ҷону ҷаҳони наср – Хуҷанд, 2009; (дар бораи эҷодиёти Абдулҳамид Самад);
- Паямбари ишқ – Душанбе, 2008, (ҳаёт ва эҷодиёти Рӯдакӣ);
- Аз таърихи андешаи миллии халқи тоҷик дар нимаи дуюми асри XIX ва аввалҳои аср XX – Хуҷанд, 2011(ҳамроҳи Осим Каримов);
- Оинаи барқади сухан – Хуҷанд, 2013.
Мукофот
Дорандаи Ҷоизаи ба номи Камоли Хуҷандӣ буда, бо ифтихорномахои Раёсати ШО Ҷумҳурии Тоҷикистон, орденҳои Шараф, Дустӣ, медали тилои Кумитаи ҷумҳуриявии сулҳ, медали 10-солагии Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Тоҷикистон ва ғайра мукофотонида шудааст.
