| Муаллиф: | Сафо Ҳалимӣ |
| Ношир: | «Адиб» |
| Саҳифа: | 144 |
| Соли нашр: | 2004 |
| Навъи файл | |
| Ҳаҷми файл: | 619 Kб |
Гирифтани китоб
Гирифтанд: 369 нафар
|
Дар бораи китоб:
Ҳар як сухани танзомез, ки ҳадафи он шахси алоҳида ё гурӯҳи иҷтимоӣ ва ё умуман ин ё он падидаи зиндагии мардум бошад, ба мисли бемориест, ки ниёз ба муолиҷа дорад. Ин маҷмӯа монанди оинаест, ки баъди мутолиаи ҳар як саҳифаи он мо айбу нуқсонҳои зиндагии рӯзмарраи худро мебинему ба ҳоли худ механдем.
Беҳуда муаллиф ба маҷмӯаи худ «Маро мешунавед, хонумҳо?» ном надодааст.
Воқеан, зан дар рӯзгор ва ҷомеа ҳамон оинаи инъикоскунандаи бурду бохти мо ва низ оинадор аст.
