Дар бораи китоб:
Шайх Низомуддин Абумуҳаммад ибни Абуюсуф ибни Муайяд, маъруф ба Низомӣ аз зумраи шоирони забардасти тоҷику форс буда, бо панҷгонаи беназираш шуҳрати ҷовидона ёфтааст.
Ҳокимони замону маконҳо ба ҳаким Низомӣ таваҷҷуҳи пайваста доштанду мунтазам ба даргоҳашон металабиданд, осорашро харидорӣ мекарданду атоҳои арзандае мефиристоданд. Вале шоир гӯшанишиниро авло медонист – гӯшанишиние, ки безорӣ аз одаму олам не, балки ба фикру андешаи оламу одам буд, гӯшанишиние, ки дурру гуҳарҳои маънову ҳунар бор меовард.